بیمه

بیمه (به انگلیسی: Insurance) سازوکاری است که طی آن یک بیمه‌گر،

بنا به ملاحظاتی تعهد می‌کند که زیان احتمالی یک بیمه‌گذار را در صورت وقوع یک حادثه در یک دوره زمانی خاص،

جبران نماید یا خدمات مشخصی را به وی ارائه دهد؛ بنابراین، بیمه، یکی از روش‌های مقابله با ریسک است.

طی یک قرارداد بیمه، ریسک مشخصی از یک طرف قرارداد (که بیمه‌گذار نامیده می‌شود)

به طرف دیگر (که بیمه‌گر نامیده می‌شود) منتقل می‌گردد.

بنا به تعریف، بیمه‌گر شخصی حقوقی است که در مقابل دریافت حق بیمه، از بیمه‌گذار، جبران خسارت یا پرداخت مبلغ مشخصی را در صورت بروز حادثه تعهد می‌کند.

در مقابل، بیمه‌گذار شخصی حقیقی یا حقوقی است که با پرداخت حق بیمه،

جان، مال یا مسوولیت خود یا دیگری را تحت پوشش بیمه- قرار می‌دهد.

به موجب قانون بیمه- ایران، بیمه عبارت است از قراردادی که به موجب آن یک طرف (بیمه‌گر) تعهد می‌کند

در ازای پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر (بیمه‌گذار) در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده

یا وجه معینی را بپردازد.

متعهد را بیمه‌گر،

طرف تعهد را بیمه‌گذار و وجهی را که بیمه‌گذار به بیمه‌گر می‌پردازد حق بیمه

و آنچه را که بیمه می‌شود موضوع بیمه نامند.

به‌طور حتم، اولین دستاوردهای انسان در صنعت بیمه، توسط دریانوردان و بازرگانان دریایی به دست آمده‌ است.

یکی از اولین صورت‌های پیدایش بیمه، را می‌توان به بازرگانان چینی نسبت داد.

آن‌ها دریافته بودند که احتمال غرق یا مورد دستبرد واقع شدن همه قایق‌ها و کشتی‌هایی که در یک روز در یک بندر تردد می‌کنند، بسیار کم است؛ بنابراین برای جلوگیری از خطر نابودی همه سرمایه، بار و کالایشان را در چند کشتی و قایق مختلف بارگیری می‌کردند.