تعریف آپارتمان در قانون :

بر اساس قوانین موجود تا کنون تعریفی از آپارتمان در قانون از به عمل نیامده است.

ولی در اصطلاح می‌توان گفت:

آپارتمان عبارتست از اجتماعی از واحدهای مستقل در یک ساختمان چند‌طبقه که از آن برای سکونت یا جهت کسب و پیشه استفاده می‌شود و از نظر راه پله، ورودی اصلی و گاهی پارکینگ و حیاط با یکدیگر مشترک هستند.

مالکیت در آپارتمان

مالکیت در آپارتمان‌ها شامل دو قسمت است:

1. مالکیت اختصاصی
2. مالکیت مشترک

قسمت اختصاصی: به بخشی از ملک ( آپارتمان ) گفته می‌شود که فقط مالکین حق استفاده خصوصی را از آن دارند مثل بالکن و در کل فضای داخلی هر واحد. و فضای تعریف شده برای هر واحد در سند آن واحد به عنوان پارکینگ و انبار اختصاصی و …
قسمت مشترک: قسمت‌هایی از آپارتمان است که کلیه مالکین حق استفاده از آن را دارند که شامل این مکان‌ها می‌باشد: زمین زیربنا (خواه متصل به بنا باشد یا بنا به وسیله پایه روی آن قرار گرفته باشد)، تاسیسات قسمت‌های مشترک از قبیل چاه آب، پمپ، منبع آب، مرکز حرارت و تهویه، رختشویخانه، تابلوهای برق، کنترها، تلفن مرکزی، انبار عمومی ساختمان، اتاق سرایدار در هر قسمت بنا که واقع شده باشد، آسانسور، چاه‌های فاضلاب، لوله‌ها از بازسازی هر قبیل مانند لوله‌های فاضلاب، برق و تلفن، گذرگاه‌های شوت زباله، اسکلت ساختمان، تاسیسات مربوط به راه پله وسایل تامین کننده روشنایی ، زنگ اخبار، شیرهای آتش نشانی، پشت بام و تاسیساتی که در پشت بام برای استفاده عمومی احداث گردیده است، نمای خارجی ساختمان، محوطه ساختمان، باغ‌ها و پارکها که جنبه استفاده عمومی دارند و در سند اختصاصی قید نگردیده‌اند.

پله‌های ورود به پشت‌بام و پله‌های ایمنی، درها و پنجره‌ها، راهروها و پاگردها که در قسمت‌های غیراختصاصی باشند.

دیوارهای حدفاصل بین قسمت‌های اختصاصی چنانچه جزو اسکلت ساختمان نباشند، بین آن قسمت‌ها مشترک هستند.

قوانین بیمه آتش سوزی آپارتمان

نمایندگی ظهیری سروری بیمه پارسیان